Medycyna ortomolekularna pozostaje wciąż poza głównym nurtem szerokorozumianej medycyny zachodu, a szkoda, bo ma wiele do zaoferowania ludziom zarówno chorym, jak i zdrowym, oraz osobą odpowiedzialnym za kształtowanie się systemów opieki zdrowotnej w poszczególnych krajach.
Linus Carl Pauling wybitny amerykański fizyk, chemik, podwójny laureat nagrody Nobla zdefiniował w roku 1968 nowy nurt w medycynie – medycynę ortomolekularną. Podstawowym założeniem nowego podejścia do leczenia pacjentów był aspekt skupienia się na utrzymaniu dobrego stanu zdrowia oraz wspieraniu procesu leczenia chorób oraz stanów chorobowych poprzez zmianę stężenia substancji, które w sposób naturalny występują w organizmie człowieka i jednocześnie odpowiadają za szybki jego powrót do zdrowia.
Zapotrzebowanie osób z różnymi jednostkami chorobowymi na witaminy, minerały, enzymy , fitoskładniki, może się istotnie różnić od siebie, bowiem człowiek nie w pełni zdrowy ma inne potrzeby od stanu pozostawania w pełnym zdrowiu.
Podstawowym założeniem medycyny ortomolekularnej jest adekwatne dostarczenie jakościowych i ilościowych substancji odżywczych, których potrzebuje organizm znajdujący się w określonym stanie tak by utrzymać jego równowagę zdrowotną i system immunologiczny na odpowiednim poziomie, charakteryzującym osoby zdrowe.
Profilaktyka zdrowotna oraz leczenie są przez medycynę ortomolekularną traktowane jako spójny system działań. Stan zdrowia i choroby traktowany jest holistycznie.
Wyniki badań jednoznacznie dowodzą, że utrzymanie ciała w zdrowiu jest zależne nie tylko od witamin, mikroelementów, czy substancji mineralnych, ale również od zdrowej zbilansowanej diety w których istotnym elementem stanowią nienasycone kwasy tłuszczowe oraz wszelkie probiotyki właściwie stymulujące mikrobiom naszego układu pokarmowego.
Jakość spożywanego pożywienia, jego ilość ma bardzo duży wpływ na stan naszego zdrowia, choć warto przy tym zaznaczyć, że nasz styl życia (m.in. stres, środowisko, regeneracja) oraz uwarunkowania genetyczne mają również niebagatelny wpływ na stan naszego zdrowia.
Medycyna ortomolekularna zakłada pełną współpracę z ciałem człowieka. Opiera się na dostarczaniu organizmowi w dużej mierze takich substancji, które występują w nim w jego stanie naturalnym i aktywnie uczestniczą we wszystkich procesach metabolicznych.
W obszarze analizy, zainteresowań i zastosowań nurtu medycyny ortomolekularnej w leczeniu pacjentów są: witaminy, hormony, związki organiczne, hormony, enzymy, składniki mineralne, pierwiastki śladowe, aminokwasy, aminocukry, probiotyki oraz prozdrowotne fitoskładniki.
Jedną z wiodących placówek medycyny ortomolekularnej jest Linus Pauling Institute of Science and Medicine (LPI) – jej siedziba mieści się na Uniwesytecie Stanowym w Oregonie.
Instytut w swych pracach koncentruje się na kilku kluczowych zagadnieniach. Pierwszym z nich jest aspekt badań nad funkcjonalną rolą mikroelementów i fitozwiązków we wspieraniu optymalnego poziomu zdrowia, a także rozpoznania ich roli w profilaktyce prozdrowotnej oraz w leczeniu ludzi. Drugim zagadnieniem jest kwestia określenia roli stresu oksydacyjnego w stanach zapalnych, jak również określeniu działania ochronnego i przeciwzapalnego przeciwutleniaczy spożywanych wraz z pożywieniem. Trzecim ważnym aspektem działalności instytutu jest, by poprzez swoją aktywność naukową pracował nad rozwojem wiedzy umożliwiającej ludziom zachować zdrowie jak najdłużej, spowalniać procesy starzenia i wpływać na wydłużenie długości życia ludzi.
Wyraz – ortomolekularny jest złożeniem dwóch słów:
– orthos (jęz.grecki) – oznacza prawidłowy, właściwy
– molecula (jęz. łacinski) – cząsteczka
Źródła:
https://www.ncbi.nlm.nih.gov
https://pl.wikipedia.org
Robert Tom
Zapisz się do newslettera
i bądź na bieżąco z ekscytującymi produktami Medere